Een recent experiment op deze blog maakt een zeer boeiende vergelijking tussen bestuur governance in een vennootschap, een huwelijk en monastieke verenigingen. Daarin wordt onder de titel ‘monastic governance’ onder meer verwezen naar de positie van de abt onder de Regel van Benedictus[i], en in het bijzonder naar het autoritair karakter van diens positie, het agentuurprobleem dat daaruit voortvloeit en de botsing van deze positie met moderne westerse verwachtingen omtrent persoonlijke autonomie. Dit is echter niet het volledige verhaal.
De abt[ii] is en was in zijn abdij inderdaad, net als een CEO of staatshoofd vandaag, een machtig en relatief autoritair figuur. Echter, onder de oppervlakte vormt zijn functie uiteindelijk slechts een (vrij belangrijk) radertje in een meer uitgebalanceerd, participatief model.[iii] Dit model houdt al sinds de vroege middeleeuwen (de regel van Benedictus dateert van de 6e eeuw[iv]) het midden tussen een autoritair leiderschap en een democratie.[v]
Continue reading “Governance van kloostervereniging – Niet al abt wat de klok slaat”
Corporate Finance Lab 