De ondernemingsrechtbank: slipgevaar?

Koen Geens richt dus een ondernemingsrechtbank op, een kleine moeite, maar voor de V&A Commissie begint dan pas het echte werk: een gepaste afkorting zoeken om het oude “Kh.” te vervangen. Er zijn misschien geen honderd mogelijkheden, maar toch… De V&A commissie hanteert echter principes bij het kiezen van afkortingen. Dat zijn er wel wat en ze zijn vaak niet met elkaar verzoenbaar, er is dus een afweging nodig (dat soort discours herkent u wel als jurist…). Het voordeel van deze principes is echter dat ze de hoeveelheid kanshebbers sterk reduceert.

Dus bv. niet Ond.rb maar Ondrb.

1B. Eén aaneengeschreven woord krijgt vanaf de tweede letter geen hoofdletters meer.

Dus niet ONDRB maar Ondrb.

Allemaal hoofdletters wijst in principe op allemaal verschillende woorden. Het beroemde TPR is dus een historische inconsistentie, dat moet eigenlijk eerder T.Pr. of iets makkelijker TPr zijn, zo gebruiken de Nederlanders het trouwens. TPR zou trouwens nog eerder Tijdschrift voor publiek recht kunnen betekenen, dat zijn wel drie woorden. Het zondigt dus ook tegen regel 2C.

2A. Een afkorting moet zo kort mogelijk zijn, zonder afbreuk toe doen aan 2B.

Dus niet Ondernemingsrb. maar Ondrb.

2B. Een afkorting moet intuïtief ontcijferbaar zijn voor wie enigszins met Belgisch recht vertrouwd is, zonder afbreuk te doen aan 2A.

Dus niet O. maar Ondrb.

2C. Een afkorting mag niet dubbelzinnig zijn en (enigszins ten overvloede maar better safe than sorry:) een afkorting mag geen dubbelganger hebben.

Dus zeker niet Or. want dat bestaat al (tijdschrift Oriëntatie).

Ter illustratie van het belang van dit principe, ook RvV (Raad voor Vreemdelingenbetwistingen) was bv. destijds een zeer slechte keuze want er is ook een Raad voor Vergunningsbetwistingen en ook nog eentje voor Verkiezingsbetwistingen, dus RvV is bijzonder nietszeggend. Dit heeft ook te maken met principe 4 (infra), want RvV stamt uit de koker van de eerste baas van deze instelling en die wou van geen wijken weten, niet verrassend voor de insiders die weten om wie het gaat. In de slipstream heeft men dan gekozen voor RvVb bij de club van de Vergunningsbetwisters, wat ook Verkiezingsbetwistingen zou kunnen zijn natuurlijk (dus kortom: awoe voor de administrativisten).

2D. Een afkorting is liefst enigszins uitspreekbaar en ook liefst niet belachelijk.

Ondrb. scoort hier niet zo goed, Orb. zou in dit opzicht beter zijn.

3. Een afkorting moet consistent zijn met de bestaande afkortingen.

Als we reeds Arbrb. en Arrondrb. en Famrb. hebben, gaan we nu niet Ond. kiezen maar iets dat ook met rb eindigt.

Hier zitten we natuurlijk met heel wat inconsistenties uit het verleden. We kennen allemaal rechtbanken zonder rb, met name Pol. en Corr. (awoe voor de penalisten). Correctionele rechtbank zijn natuurlijk wel twee woorden, dus dat zou dan Corr.Rb. worden, wat behoorlijk onhandig zou zijn, maar het zou natuurlijk Polrb. moeten geweest zijn. Of misschien Prb.?

Maar aanpassen van dergelijke jarenlange conventies is ook niet je dat, dus daar zijn we voorzichtig mee, behalve als het echt te gek is: zo hebben we wel de jarenlang gehanteerde en alle principes teisterende en uiterst verwarrende afkorting G.W. voor Grondwet omgezet in Gw. (G.W kon Gerechtelijk Wetboek zijn of eventueel Gewone wet of zelfs Gecoördineerde wet, maar zeker niet Grondwet).

4. Indien mogelijk wordt het donorprincipe gerespecteerd.

Nu wordt het pas echt leuk. Dit betekent dat als een instantie of een tijdschrift zelf een afkorting naar voor schuift, dit gehonoreerd wordt als de principes niet teveel met de voeten getreden worden. Hier zijn al veldslagen gewonnen en verloren. Van het door het Hof voorgestelde Grw.H. hebben we GwH kunnen maken naar analogie met RvS en HvJ. Maar zoals reeds boven aangehaald werd het logische R.Vreemd. niet aanvaard, een jammere nederlaag, temeer we de herkenbare drielettercombinaties van het type XyZ graag hadden voorbehouden voor de hoven aan de top… Sommige veldslagen zijn onbeslist, zo spreekt Kluwer nog steeds over zijn NjW maar houdt V&A voet bij stuk met NJW.

Na uitgebreid wikken en wegen van alle mogelijkheden en rekening houdend met alle principes, kiest de commissie voor “Orb.”

Het wat langere Ondrb. was lang in de running, maar klonk uiteindelijk te slipperig.

Christoph Malliet